Gamification in leersituaties: doel of middel?

Momenteel ben ik bezig met de ontwikkeling van een training ‘educatief ontwikkelen’, voor trainers en anderen die goed onderbouwde trainingen willen neerzetten. Het onderwerp gamification komt ook aan bod. Bij gamification denken veel mensen vaak direct aan de inzet van nieuwe media. Of aan het verdienen van punten: een extrinsieke beloning die niet altijd nodig is om mensen te motiveren. Sterker nog: de al aanwezige intrinsieke motivatie wordt hierdoor vaak ondermijnd.

Hoewel er natuurlijk niks mis is met de inzet van nieuwe media in het onderwijs, is het wel belangrijk om kritisch te blijven kijken naar de meerwaarde die het biedt. Bovendien kan gamification zoveel meer zijn dan punten verdienen: denk bijvoorbeeld ook samenwerken en verzamelen. Maar vraag je eerst af waarom je ergens gamification bij wil inzetten. Omdat je daarmee uiteindelijk een hogere, blijvende, leeropbrengst verwacht? Of omdat het nou eenmaal thuishoort in de 21e eeuw?

Daarom vind ik dit filmpje zo mooi: er is goed over nagedacht. Dit is ècht gamification, met een helder doel, gewoon offline omdat dat hier het beste werkt, en met flink wat meerwaarde boven een frontale les of tekstboek:

World Peace…and other 4th-grade achievements interweaves the story of John Hunter, a teacher in Charlottesville, Virginia, with his students’ participation in an exercise called the World Peace Game.

Lees ook:

Zin en onzin van belonen bij gamification

Over de mythe dat gamification tot leren en blijvende gedragsverandering zou leiden.